Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, η Γαλλία δεν είναι πια η μεγάλη αποικιοκρατική δύναμη που ήταν κάποτε. Μόνο λίγες στρατιωτικές βάσεις στο εξωτερικό της έχουν απομείνει, όπως αυτή στην αφρικανική νησιωτική χώρα της Μαδαγασκάρης.

Στο εξωτικό νησί των '70s, ένα ευαίσθητο οκτάχρονο αγόρι που λατρεύει τα κόμικς προσπαθεί να αφομοιώσει τον τροπικό παράδεισο γύρω του. Η ζωηρή φαντασία του φουντώνει από τα ερεθίσματα που δέχεται, και αρχίζει να κοιτά με διαφορετικό μάτι τα πράγματα -και τα κορίτσια- γύρω του, ανακαλύπτοντας μια διαφορετική πραγματικότητα… Σύντομα, όμως θα έρθει αντιμέτωπο με τον κόσμο των μεγάλων και τις πρώτες ρωγμές στην ιδανική εικόνα που έχει πλάσει γι' αυτόν ο περίγυρος.

Αντλώντας από προσωπικές μνήμες, ο Ρομπίν Καμπιγιό του 120 Χτύποι το Λεπτό σκηνοθετεί μια φαινομενικά διακριτική αλλά αφάνταστα πλούσια σε λεπτομέρειες ιστορία ενηλικίωσης, τοποθετημένη στο τέλος της αποικιοκρατίας. Η Ιστορία και η νοσταλγία συγκρούονται με τη λογική και την ηθική, κι ο σκηνοθέτης κρύβει μαεστρικά την ουσία σ' όσα δεν λέγονται, ταυτίζοντας τη ματιά του θεατή μ’ αυτήν του μικρού ήρωά του.