Πίτερ Μπρουκ, Ηνωμένο Βασίλειο, 1968, 99΄

Μια απαραίτητη ταινία στην οποία ισορροπούν διάφοροι τόνοι και θεματικές, προσδίδοντάς της μια εντελώς διαφορετική αίσθηση διαχρονικότητας στη σημερινή, ταραχώδη εποχή μας· ταυτόχρονα, πρόκειται για μια λοξή, ιδιότυπη ερωτική επιστολή του Πίτερ Μπρουκ αφιερωμένη στην τέχνη και στη χώρα καταγωγής του. «Με τον υπότιτλο “Μια ταινία για το Λονδίνο”, αυτή η ταινία παραδειγματοποιεί τον πειραματικό κινηματογράφο της αντι-κουλτούρας στα τέλη της δεκαετίας του ’60, και επικεντρώνεται στα ερωτήματα που έθεσε ο Πόλεμος του Βιετνάμ. Ο καταξιωμένος σαιξπηρικός θεατρικός σκηνοθέτης Πίτερ Μπρουκ εκτελεί εδώ χρέη παραγωγού και σκηνοθέτη. Στην ταινία εμφανίζονται πολλά μέλη του θιάσου Royal Shakespeare Company... [τα οποία] αποκτούν εμμονή με τη φωτογραφία ενός τραυματισμένου παιδιού από το Βιετνάμ και ξεκινούν με τους φίλους και συμπρωταγωνιστές τους μια συζήτηση για τον πόλεμο ... Οι συζητήσεις συνδυάζονται με πλάνα από επίκαιρα σ’ ένα ιδιόρρυθμο οπτικό κολάζ. Παρακινούμενοι να προβούν σε πράξεις, οι ηθοποιοί δημιοργούν μια σειρά από επεισόδια με θέμα τον πόλεμο». (Μάικλ Μπέτζολντ, The New York Times).

Peter Brook, United Kingdom, 1968, 99΄

An essential film balancing many different tones and registers, and gaining a whole different sense of timeliness in our turbulent times, which might be read as Brook’s love letter to his craft and his country. “Subtitled A Film About London, this drama is a quintessential experimental counter-culture film of the late 1960s that centers on the questions raised by the Vietnam war. Renowned Shakespearean theater director Peter Brook serves as producer and director. It includes many members of the Royal Shakespeare Company ... [who] become obsessed with a photograph of a wounded Vietnamese child and begin discussing the war with their friends and fellow actors... The discussions are combined with newsreel footage in a bizarre collage of images. Moved to do something, the group of actors puts on a series of skits about the war.” (Michael Betzold, The New York Times).