Πατρίσια Απέργη/ Ομάδα χορού Αερίτες
πολήττες
Μια τραγωδία που δεν λέγεται, μόνο χορεύεται

Πολήττες (60’) – Πρεμιέρα
Μια τραγωδία που δεν λέγεται, μόνο χορεύεται.
Δεν χάσαμε επειδή μας άξιζε,
αλλά επειδή καταφέραμε ν’ αφουγκραστούμε
τη σιωπή των καιρών μας.
Και μείναμε «όρθιοι και μόνοι μέσα στη φοβερή ερημιά του πλήθους»∗
να κοιτάμε τα κατορθώματα της ιστορίας μας.
∗ Μ. Αναγνωστάκης

Το νέο έργο της Πατρίσια Απέργη ερευνά, όπως και τα προηγούμενα, τη διαμόρφωση του ιστορικού υποκειμένου μέσα από συγκεκριμένες κοινωνικοπολιτικές διεργασίες. Παρότι διαμορφώνεται από την εμπειρία της Ελλάδας, χώρας καταγωγής της χορογράφου, το έργο αναπτύσσεται με αναφορά κάθε κοινωνία σε συνθήκη και χρόνο κρίσης. Όπως σημειώνει η ίδια:

Πώς είναι να είσαι πολίτης μιας χώρας που χάνει;
Τι είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπίσεις: τον θυμό, τον φόβο ή την ήττα;
Τι έχει μεγαλύτερη αξία: η μάχη ή το αποτέλεσμα;
Μπορείς να γίνεις ήρωας μέσα από μια αποτυχία;
Σήμερα για ποιους πολίτες θα ψάλλουμε κλέα ανδρών;

Για την ανάπτυξη της κίνησης η Απέργη και οι συνεργάτες της μελέτησαν την έννοια και τους τρόπους του θρήνου στον χορό της αρχαίας τραγωδίας, προσπαθώντας να μεταφέρουν τη θρηνητική χορευτική παράσταση/κατάσταση/αναπαράσταση σε σύγχρονα πλέγματα πολιτών που βρίσκονται ενώπιον της ήττας και του φόβου. Η ομαδική αυτή συνθήκη του θρήνου είναι μια ριζοσπαστική αντιμετώπιση του ίδιου του φαινομένου της απώλειας. Όπως ισχυρίζεται η παράσταση, καταλαμβάνοντας τον χώρο της απώλειας κατακτούμε την τέχνη της παρηγορίας, και σε συλλογικό επίπεδο αναγνωρίζουμε τη σοφία της από κοινού ανάκαμψης και αλλαγής.

Αντλώντας εξίσου τα υλικά του από νεότερους ιστορικούς και λογοτέχνες (Edouard Said, Δημήτρης Δημητριάδης, Edouard Glissant, Κωστής Καρπόζηλος κ.ά), το έργο Πολήττες εμφανίζεται με έναν τίτλο- λογοπαίγνιο προκειμένου να επισημάνει τις κοσμογονικές αλλαγές της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, την καταστρατήγηση της έννοιας και των δικαιωμάτων του πολίτη κάτω από την προσφυγική κρίση και τις συντηρητικές πολιτικές που καταπιέζουν κάθε είδους μειονότητες.

Η κληρονομιά των ελληνικών μύθων και του δράματος επεκτείνεται μέσα από την αντίληψη μιας ποιητικής πολιτικής η οποία αναγνωρίζει τις ανάγκες των αναδυόμενων κοινωνιών, όπου οι τάξεις μετατοπίζονται, οι έμφυλες ταυτότητες επαναπροσδιορίζονται και οι ατομικότητες, μέσα από την ψυχολογική και σωματική καταπόνηση, αμβλύνονται.

Σε αυτές τις αταυτοποίητες ακόμη κοινωνίες, οι σύγχρονοι πολίτες του κόσμου, ακούν τους τελευταίους ήχους του γνώριμου και μαθαίνουν να αναγνωρίζουν τη γονιμοποιητική, οργανική παρουσία του χάους. Στέκονται μπροστά στην αδήριτη ανάγκη να επινοήσουν νέους ήχους, νέες εικόνες και άλλες γλώσσες για να περιγράψουν την πραγματικότητα που έρχεται.

Το έργο έχει επιχορηγηθεί από το ΥΠΠΟΑ.

Πατρίσια Απέργη
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπόυδασε χορό, θέατρο και χορογραφία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Τμήμα Θεατρικών Σπουδών), στη σχολή χορού της Νίκης Κονταξάκη, στο Université de Nice Sophia- Antipolis στη Γαλλία και στο Μiddlesex University στο Λονδίνο.

Το 2006, ίδρυσε μαζί με τον Δημήτρη Χαλαζωνίτη, την ομάδα σύγχρονου χορού Αερίτες με την οποία έχει παρουσιάσει τα έργα: Cementary (2017), TANZheimer (2014),  Planites (2013), Εra poVera (2012), The manifest of the other (2010), dόπα (dopamines of post Athenians) (2009), Ferry Tales (2009), Apolost (2008), AnOrexia Socialis (2007), και Ellen West (2006).

Mε την ομάδα Αερίτες έχει περιοδεύσει τα έργα της σε διάφορα φεστιβάλ και θέατρα της Ελλάδας και του εξωτερικού όπως: Kurtheater Baden, Μπάντεν, Le Toboggan, Λυών, Klap maison pour la dance, Μασσαλία, Ramallah international dance festibal, Παλαιστίνη, Arc for dance festival, Αθήνα, Zucker Theater Spectakel, Ζηρίχη, Dublin Dance Festival, Δουβλίνο, Chateauvallon, Τουλόν, Sibiu International Theater Festival, Σιμπίου, Interplay festival, Τορίνο, GUIdance - Festival Γκιμαράες,  CND, Παρίσι, Euroscene, Λειψία,  Biennale de la danse, Λυών,  European Dsnce festival, Λεμεσός,  Salmon Festival, Βαρκελώνη, Modul Dance Festival, Δρέσδη, Modul Dance Conference, Ντύσσελντορφ, Les Hivernales, Aβινιόν, Φεστιβάλ χορού Καλαμάτας, Φεστιβάλ Δημητρίων, Θεσσαλονίκη, Albania Dance meeting, Δυρράχιο, Aerowaves spring forward, Λιουμπλιάνα, Mouson, Φρανκφούρτη, Resolutions!, the Place, Λονδίνο, City to City Cabaret, Zάγκρεμπ, 8ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Αθήνας, Γκάζι, 4η πλατφόρμα σύγχρονου χορού, Μέγαρο Μουσικής, Αθήνα, 14η μπιενάλε νέων καλλιτεχνών, Όπερα των Σκοπίων,Διεθνές Φεστιβάλ Οχρίδας, Φεστιβάλ σύγχρονου χορού Καίρου και Όπερα της Αλεξάνδρειας.

Τo 2010 προσκλήθηκε ως χορογράφος in residence στο Tanzquartier στη Βιέννη, για το project «accumulations», όπου μαζί με τους Willy Prager, Alexander Andriyashkin, An Kaller και Raimonda Gudaviccute χορογράφησε το έργο Donated Nations.

Το 2014, χορογράφησε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το έργο TANZheimer, με χορευτές  άνω των 65 χρονών.

Το 2015, χορογράφησε την όπερα Τα παραμύθια του Χόφμαν, στην όπερα της Πέρμ, Ρωσία, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου και μουσική διεύθυνση Θόδωρου Κουρετζή.

Το 2017 προσκλήθηκε ως guest choreographer στην ομάδα χορού Egribianco danza, στο Τορίνο, Ιταλία, όπου χορογράφησε το έργο Prometheus and the rebels of today.

To 2018, χορογράφησε την εικαστική εγκατάσταση Τhe primary factor του εικαστικού καλλιτέχνη Hikaru Fujii, στο πλαίσιο του 5ου Fast Forward Festival της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Έχει χορογραφήσει θεατρικές παραστάσεις και όπερες (Κ.Ευαγγελάτου, Γ.Χουβαρδά, Θ.Παπακωνσταντίνου, Τ.Κακουδάκη, Α.Χειλάκη, 4frontal κ.α.)

Διδάσκει χορό και θέατρο στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων, όπου και εργάζεται ως σύμβουλος πολιτιστικών προγραμμάτων. Επίσης δίδαξε αυτοσχεδιασμό-χορογραφία στην Ακαδημία Τεχνών του ΙΕΚ Ακμή, για το BA performance του Roehampton University, το χορογραφικό σεμινάριο "Απόπειρες χορογραφίας" στο Dance Cultural Centre (2014-2016), καθώς και το πρόγραμμα χορού για τους 65 , στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, το οποίο συνεχίζει μέχρι σήμερα. Παράλληλα, διδάσκει το μάθημα χορογραφίας στην επαγγελματική σχολή της Πέτροβα-Μαρμαρινού.

Συσυγγραφέας του Βιβλίου «Θέατρο- Θεατρική Αγωγή» του ΙΔΕΚΕ (2007) και μέλος του διεθνούς κέντρου καλλιτεχνών IFEA του Λονδίνου(2008).

Για την περίοδο 2013-2014 είχει επιλεγεί ως modul-dance artist ενώ έχει ανακηρυχθεί “associate artist” του Maison de la danse, Λυών για τα έτη 2016-2017.

Κατηγορίες Εισιτηρίων:
Κανονικό: 15€
Φοιτητικό, Μαθητικό, Ανέργων: 10€
ΣΕΧΩΧΟ, ΣΕΧ (Σωματείο Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού): 10€