In Edit Festival 2019 – Athens Edition
6 - 10 Φεβρουαρίου 2019
Κινηματογράφος ΑΣΤΟΡ
Για 5 μέρες το Άστορ γίνεται το απόλυτο σημείο συνάντησης όσων αγαπούν την μουσική και τον κινηματογράφο.
01. John & Yoko: Above Us Only Sky
(Michael Epstein, 90’, 2018)
Αυτή είναι η ανείπωτη ιστορία του άλμπουμ "Imagine" του John Lennon, που κυκλοφόρησε το 1971, ένας δίσκος γεμάτος μηνύματα για μια πιο ριζοσπαστική αντιμετώπιση των πραγμάτων που παραμένουν ακόμα και σήμερα τόσο επίκαιρα. Αυτή η ταινία αποκαλύπτει το βάθος της δημιουργικής συνεργασίας μεταξύ του John και του Yoko και διερευνά πώς η τέχνη, η πολιτική και η μουσική του ζευγαριού είναι εγγενώς συνδεδεμένες. Το άλμπουμ, και το εικονικό του κομμάτι τίτλου, δείχνει τη μεγαλοφυία πίσω από τη μουσική που χαρακτήρισε ένα κίνημα και σημάδεψε μια εποχή. Το ντοκιμαντέρ αναπαριστά μια ιστορία ελπίδας, δικαιοσύνης, ενσυναίσθησης και αγάπης.
02. The King
(Eugene Jarecki, 107’, 2017)
Σαράντα χρόνια μετά το θάνατο του Elvis Presley, ο Eugene Jarecki -δυο φορές νικητής στο φεστιβάλ του Sundance- παίρνει την Rolls-Royce του Elvis σε ένα μουσικό road trip από από τη μια άκρη της Αμερικής ως την άλλη. Από το Μέμφις έως της Νέα Υόρκη, το Λας Βέγκας και ακόμα πιο μακριά, το μουσικό ταξίδι ιχνηλατεί την άνοδο και την πτώση του Elvis ως μια μεταφορά μιας χώρας που άφησε πίσω. Σε αυτό το πρωτοποριακό ντοκιμαντέρ, ο Jarecki δημιουργεί ένα εμπνευσμένο πορτραίτο του αμερικάνικου ονείρου και πως έχουμε φτάσει ως εδώ.
03. Eric Clapton: A Life in 12 Bars
(Lili Fini Zanuck, 135’, 2017)
A unique look at the life of one of the greatest guitarists and composers of all time. Its is Clapton himself that leads us to the backstage of his life, both professional and personal, presenting unpublished material, commenting on some of his most typical moments, and reading extracts from his personal diaries where his rare talent and the battle he gave with dependencies and personal ambition is depicted.
04. Radiohead meeting people is easy
(Grant Gee, 100’, 1998)
Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί την περίοδο της προώθησης του δίσκου “OK Computer” -που παρουσίασαν οι Radiohead το 1997- μέσα από ένα κολάζ βίντεο κλιπ, ήχων και παρασκηνιακών διαλόγων καθώς το συγκρότημα βρίσκεται σε παγκόσμια περιοδεία δείχνοντας εν τέλει την εξάντληση (burn out) της μπάντας καθώς η περιοδεία συνεχίζεται. Η πρώτη συναυλία γίνεται στις 22 Μαΐου του 1997 στη Βαρκελώνη της Ισπανίας για να καταλήξουν μετά από 104 συναυλίες στο Radio City Music Hall της Νέας Υόρκης για να ολοκληρώσουν την περιοδεία.
05. Joe Strummer: The Future Is Unwritten
-
Από το 1977 οπότε και γίνεται ο τραγουδιστής των Clash, ο Joe Strummer αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων για πάντα. Χρόνια μετά το θάνατο του, η επιρροή του φτάνει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου με αμείωτη ένταση. Μέσα από τη ματιά του Βρετανού σκηνοθέτη Julien Temple ο Joe Strummer δεν εμφανίζεται μόνο ως ένας ακόμα μουσικός ή ένας ακόμα θρύλος αλλά ως μια φιγούρα που παρουσίασε με ειλικρίνεια την εποχή μας. Ο Julien Temple, στενός φίλος του Strummer τα τελευταία χρόνια της ζωής του, μας χαρίζει ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για τον Joe Strummer της εποχής πριν, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά τους Clash.
06. Bad Reputation. A documentary about Joan Jett
(Kevin Kerslake, 93’, 2007)
Η ζωή και η καριέρα του συμβόλου της rock ‘n’ roll, Joan Jett. Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει τη διαδρομή της Joan Jett από τα πρώτα χρόνια στην εγκαθίδρυση στη σκηνή ως ο ιδρυτής και βασικό μέλος των The Runaways μέχρι τη μακρά συνεργασία της με τον Kenny Laguna ως Joan Jett & The Black Hearts και τη διαρκή παρουσία της στην σύμπας της ποπ κουλτούρας ως μια πρωτοπόρος της ροκ και μέντορας. Με τα μοναδικά της "I Love Rock N 'Roll" και "Bad Reputation" η Joan Jett ενέπνευσε μια γενιά νέων γυναικών να ροκάρει.
07. Queercore: How to Punk a Revolution
(Yony Leyser, 83’, 2017)
Τι συμβαίνει όταν η κοινότητα που χρειάζεστε δεν είναι η κοινότητα που έχετε; Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να πείτε στον εαυτό σας ότι υπάρχει ξανά και ξανά, να δημιουργήστε fanzines που θα γαλουχήσουν τις ορδές των queer punk επαναστατών, να γυρίσετε ανατρεπτικές ταινίες και να τις διανείμετε ευρέως. Σιγά - σιγά, η κοινότητα σας μπορεί να γίνει ένας πραγματικός και ριζοσπαστικός καρδιακός παλμός που εξαπλώνεται διεθνώς. Από ένα ψευδο-κίνημα στα μέσα της δεκαετίας του '80 που προορίζονταν να ταρακουνήσει την punk σκηνή μέχρι την ευρεία αύξηση των καλλιτεχνών που υιοθετούσαν την queer ταυτότητα ως αντίβαρο στις ομοφοβικές εκφάνσεις της punk κουλτούρας. Αυτή είναι ακριβώς ιστορία που λέει το Queercore.
08. Blue Note Records: Beyond the Notes
(Sophie Huber, 86’, 2018)
Το ντοκιμαντέρ διερευνά το όραμα πίσω από την εικονική αμερικανική δισκογραφική εταιρεία. Από το 1939, η Blue Note Records, ενθαρρύνει τους καλλιτέχνες της να διευρύνουν τα όρια της δημιουργικότητας και να βρίσκονται σε μια συνεχή αναζήτηση νέων εκφραστικών μέσων. Μέσα από ηχογραφήσεις, σπάνια αρχεία και συνομιλίες με τους καλλιτέχνες της Blue Note Records, η ταινία αποκαλύπτει μια κληρονομιά που εξακολουθεί να είναι ζωτικής σημασίας, ιδιαίτερα στο σημερινό πολιτικό κλίμα. Οι θρυλικοί καλλιτέχνες όπως ο Herbie Hancock και ο Wayne Shorter συναντούν τη σημερινή γενιά πρωτοποριακών καλλιτεχνών που στεγάζονται στη Blue Note Records, όπως ο Robert Glasper και ο Ambrose Akinmusire, για να ηχογραφήσουν ένα all-Stars άλμπουμ.
09. Matangi/Maya/M.I.A.
-
Από τον πόλεμο στη Σρι Λάνκα και τη μετανάστευση στο Λονδίνο μέχρι την απόλυτη καταξίωση και την σφοδρή της σύγκρουση με τα media στην Αμερική, αυτή είναι η ιστορία της M.I.A., ειπωμένη μέσα από προσωπικό ανέκδοτο υλικό που καταγράφει ένα αξιοθαύμαστο ταξίδι 22 χρόνων. Ειδικό βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ του Santander, ένα συναρπαστικό πορτρέτο της πιο ριζοσπαστικής και συνάμα αμφιλεγόμενης φωνής στη σύγχρονη ποπ.
10. PULP: A Film about Life, Death and Supermarkets
(Florian Habicht, 90’, 2014)
Οι Pulp και το Sheffield είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Όπως εξηγεί για δύο λεπτά κατά τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ ο Jarvis Cocker, όλο αυτό δεν θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει πουθενά αλλού. Ούτε αυτό το ντοκιμαντερ μπορούσε να έχει γυριστεί με άλλον τρόπο: εδώ είναι η ζωή, ο θάνατος και βέβαια τα σουπερμάρκετ. Είναι οι απλοί άνθρωποι του Sheffield, που αντανακλούν την κυριαρχία των Pulp, τους μήνες μέχρι τη τελευταία τους συναυλία σε αγγλικό έδαφος (8 Δεκεμβρίου 2012): παλιοί φίλοι, παιδιά, ενθουσιώδεις θαυμαστές (“Έχω τον Jarvis στο εσώρουχό μου”, λέει μία θαυμάστρια) και ψαράδες μιλούν για το συγκρότημα των common people. Ένας εφημεριδοπώλης τους μπερδεύει με τους Queen. Ένας συνταξιούχος υποστηρίζει ότι έχουν καλύτερους στίχους από τους Blur. Μια παρέα παιδιών λέει, ότι ακούγοντας το τραγούδι “Disco 2000” είναι αδύνατο να μην αρχίσεις να χορεύεις. Οι Pulp – ακούσιοι ποπ-σταρς, κόντρα στις προβλέψεις – λένε ανοιχτά τις δικές τους ιστορίες. Ένα ντοκιμαντερ-φαινόμενο που παρουσιάζει την ιστορία των Pulp καλύτερα από κάθε άλλη βιογραφία. Οι Pulp έγιναν αυτό που έγιναν επειδή ήρθαν από το Sheffield. Τώρα είναι απολύτως κατανοητό.
11. Desolation Center
(Stuart Swezey, 93’, 2018)
Η ανείπωτη ιστορία μιας σειράς και «αυθόρμητων» καλλιτεχνικών γεγονότων (μουσική, art performance κλπ) στη Νότια Καλιφόρνια που είναι πλέον ευρέως αποδεκτό ότι άνοιξαν το δρόμο για μεγάλα γεγονότα και φεστιβάλ (Burning Man, Lollapalooza, Coachella) που έχουν γίνει συνώνυμα της pop κουλτούρας του 21ου αιώνα. Ένα ντοκιμαντέρ γεμάτο συνεντεύξεις και σπάνιες ερμηνείες από πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες όπως Sonic Youth, Minutemen, Meat Puppets, Swans, Redd Kross, Einstürzende Neubauten, Survival Research Laboratories και Savage Republic και πολλοί άλλοι, παρουσιάζει μια εποχή που το να ωθήσεις στα όρια τη μουσική και την τέχνη ήταν σχεδόν μια άγραφη υποχρέωση.
12. Milford Graves Full Mantis
(Jake Meginsk & Neil Young, 91’, 2018)
Το πορτραίτο του διάσημου μουσικού κρουστών Milford Graves. Το ντοκιμαντέρ εξερευνά την καλειδοσκοπική του δημιουργικότητα και την αμείλικτη περιέργεια του Graves, ο οποίος ασχολείται με το σύμπαν μας μέσα από το στοχασμό και τον διαλογισμό, όπου συνυπάρχουμε σε έναν κήπο άχρονης φύσης. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο Milford Graves είναι μια μυθική φιγούρα στη της New Thing / Free Jazz. Ένας θεωρητικός στο ρυθμό που ορίζεται από τη συναισθηματική παρόρμηση -σε αντίθεση με έναν μηχανισμό αυστηρής επανάληψης- που έχει υποστηρίξει σταθερά την ιδέα ότι η μουσική είναι κάτι περισσότερο από μια μορφή τέχνης που πρέπει να κατακτηθεί. Στον κόσμο του, ο ήχος είναι μια δύναμη ζωής που με την οποία πρέπει να συγχρονιζόμαστε, με υπόληψη σεβασμό.
13. Ethiopiques: Revolt of the Soul
(Maciej Bochniak, 71’, 2017)
H ιστορία της μουσικής της Αιθιοπίας μέσα από το βλέμμα του Francis Falceto και των μουσικών της Αιθιοπίας. Ένας αχόρταγος λάτρης της world μουσικής, ο Falceto έλαβε ένα δίσκο της σειράς «Éthiopiques», σε ένα πάρτι στη γενέτειρά του, στο Πουατιέ της Γαλλίας. Ο ενθουσιασμός που ακολούθησε ανάμεσα στους ακροατές και τους δημοσιογράφους, που δεν είχαν έρθει σε επαφή με τη μουσική αυτή προηγουμένως ήταν η αρχή ενός μακρινού ταξιδιού που αποτέλεσε ορόσημο στην ιστορία της world music. Είναι επίσης η ιστορία του φαινομένου -αυτού του μοναδικού στυλ μουσικής- που επηρέασε σημαντικά την ελεύθερη τζαζ και την ποπ μουσική του 20ου αιώνα. Αυτή η χαμένη γενιά μουσικών, πολλοί από τους οποίους ζουν σε συνθήκες φτώχειας στην εξορία σήμερα, εμφανίζεται στο πλαίσιο των πολιτικών και κοινωνικών αναταραχών στο μεταβατικό χρονικό διάστημα μεταξύ του τέλους της βασιλείας του αυτοκράτορα Haile Selassie και της ανόδου της στρατιωτικής δικτατορίας που εξαφάνισε την πολιτιστική ζωή. Αυτό το ντοκιμαντέρ είναι μια ιστορία θράσους και θάρρους αυτών των ταλαντούχων μουσικών που δημιούργησαν εντυπωσιακούς ήχους και σπουδαία μουσική, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες.