Η ομάδα D' Art παρουσιάζει ένα έργο “queer ορατότητας” και σπάνιο εύρημα του σύγχρονου παγκόσμιου ρεπερτορίου από την αιχμηρή πένα του David Mamet.

Η Κλερ και η Άννα, κατά τη συντηρητική και σεμνότυφη Βικτωριανή περίοδο, συνάπτουν «Γάμο της Βοστώνης». Έτσι ονομαζόταν, την εποχή εκείνη, η σχέση μεταξύ δύο γυναικών που μπορεί να περιείχε τόσο συναισθηματική όσο και σωματική επαφή, βρίσκοντας η μία στην άλλη συντροφιά, αλλά και οικονομική και συναισθηματική ασφάλεια, ανεξάρτητες από την παρουσία ανδρών.

Ο Mamet, το 1999, κόντρα στη διαδεδομένη πεποίθηση πως έγραφε μόνο για άνδρες, άρπαξε την ευκαιρία και  δημιούργησε μια αντισυμβατική κωμωδία μπαίνοντας με τόλμη στη μεγάλη συζήτηση κατά της πατριαρχίας.

Το έργο επιχειρεί, μέσα από τους πνευματώδης διαλόγους και το γρήγορο λεκτικό χιούμορ των ηρωίδων του να εκθέσει queer, φεμινιστικά και ταξικά θέματα σκιαγραφώντας τη γυναικεία ψυχοσύνθεση.

Πιο επίκαιρη από ποτέ, η παράσταση φέρνει στη σκηνή “τρεις θηλυκότητες”, μέσα από μια αφήγηση που δεν έχουμε συνηθίσει να είναι η κεντρική σε μία χώρα στην οποία οι θηλυκότητες πασχίζουν να διεκδικήσουν και να διατηρήσουν τα βασικά τους ανθρώπινα δικαιώματα.

Σύνοψη του έργου 

Η Άννα και η Κλερ, δυο γυναίκες της ανώτερης κοινωνικής τάξης, συγκρούονται για το νέο «έρωτα» της Κλερ, ενώ η Άννα μόλις έγινε ερωμένη ενός πλούσιου άνδρα, από τον οποίο έλαβε ένα τεράστιο περιδέραιο και ένα μηνιαίο εισόδημα.  Η Σκωτσέζα υπηρέτρια της Άννας, η Κάθριν, ξεσπά σε κλάματα από τις σκληρές λεκτικές επιπλήξεις της εργοδότριάς της. Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο τεταμένη καθώς η Άννα, προσπαθεί να αποτρέψει την αγάπη της Κλερ για το νέο αυτό πρόσωπο. Η Κλερ, από  την άλλη, έχει ήδη κάνει σχέδια με τον νεαρό έρωτά της να συναντηθούν στο σπίτι της Άννας, με την ελπίδα ότι θα καταφέρει να πείσει τη νεαρή κοπέλα να συνευρεθεί μαζί της. Τα πράγματα όμως πάνε στραβά, όταν η νεαρή κοπέλα φτάνει στο σπίτι...

Σκηνοθετικό Σημείωμα

Σε μια εποχή που τα αυτονόητα δεν είναι αυτονόητα, που η ευαλωτότητα θεωρείται αδυναμία, που έχει εξασθενήσει κάθε ευαισθησία και ενσυναίσθηση, η τέχνη είναι αναγκαίο να χρησιμοποιείται για να δυναμώνει τις φωνές των καταπιεσμένων. Με το έργο BOSTON MARRIAGE του David Mamet, μέσα από μία queer προσέγγιση, επιχειρούμε να υπενθυμίσουμε στο κοινό τη δύναμη των θηλυκοτήτων, να σχολιάσουμε καταστάσεις των καιρών, αλλά και να θυμηθούμε το γέλιο και τη βαθιά συγκίνηση, όπως και το σπουδαίο τίμημα να ερωτεύεσαι ακόμα και στους πιο δύσκολους καιρούς.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: ομάδα D' Art

Ερμηνεύουν: Κρυστάλλη Ζαχαριουδάκη, Θάνος Τσακαλίδης, Ανθούλα Χαιροπούλου

Μετάφραση: Φιόρη Στεφανάκου

Επιμέλεια Κειμένου: Κρυστάλλη Ζαχαριουδάκη

Κινησιολογική Επιμέλεια: Δανάη Παζιργιαννίδη, Ανθούλα Χαιροπούλου

Μουσική: Φάνης Ζαχόπουλος

Σκηνογραφία-Ενδυματολογική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Χαλδαίος

Κοστούμια: 240791ek

Φωτιστικός Σχεδιασμός: Ιωάννα Ζέρβα

Φωτογραφίες/Trailer/Art-work: Χρήστος Συμεωνίδης

Μουσική Παραγωγή: Ορέστης Πετράκης

Καλλιτεχνική Συνεργάτις: Ουίτσι

Επικοινωνία: Μαρίνα Σακελλαρίου

Παραγωγή: D' Art - The Art Society / Omikron3