Μετά τη μεγάλη επιτυχία του «Ίωνα» που παρουσιάστηκε τη διετία 2017-2019 στη Βόρεια Κλιτύ της Ακρόπολης, στο The Tank Theatre της Νέας Υόρκης, στα Αρχαία Θέατρα Φιλίππων και Δωδώνης, στο Μουσείο των Δελφών, στο Θέατρο Άλφα.Ιδέα και σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές, η Ιόλη Ανδρεάδη επιστρέφει στο Αρχαίο Δράμα, εστιάζοντας ξανά στον Ευριπίδη και στη σκηνοθετική τελετουργία της ερμηνευτικής δοκιμασίας πολλαπλών χαρακτήρων από έναν μόνο ηθοποιό. Στο Θέατρο Ροές και μόνο για 3 παραστάσεις -14, 15, 16 Οκτωβρίου- παρουσιάζεται η «Ελένη» του Ευριπίδη με τη Βασιλική Τρουφάκου να ενσαρκώνει όλους τους ρόλους του έργου, περνώντας εντυπωσιακά από τον έναν ήρωα στον άλλον, έχοντας ως μοναδικά μέσα τη φωνή και το σώμα. Μαζί της επί σκηνής ο κορυφαίος Έλληνας κρουστός περφόρμερ Νίκος Τουλιάτος.

Ευριπίδου Ελένη

Θέατρο Ροές

Ιάκχου 16, Γκάζι | Τηλ 21 0347 4312

Μόνο για 3 παραστάσεις

14 - 15 – 16  Οκτωβρίου | Ώρα 21.00

Με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο στα μαλλιά, κι αυτό

το ανάστημα

ίσκιοι και χαμόγελα παντού

στους ώμους στους μηρούς στα γόνατα

ζωντανό δέρμα, και τα μάτια

με τα μεγάλα βλέφαρα,

ήταν εκεί, στην όχθη ενός Δέλτα.

Και στην Τροία;

Τίποτε στην Τροία – ένα είδωλο.

Έτσι το θέλαν οι θεοί.

Κι ο Πάρης, μ’ έναν ίσκιο πλάγιαζε σα να ήταν

πλάσμα ατόφιο

κι εμείς σφαζόμασταν για την Ελένη δέκα χρόνια.

Γ. Σεφέρης

Λένε πως ένας βάρδος παλιός, ο Στησίχορος, έξι γενιές πριν από τον Ευριπίδη, σε ένα ποίημά του κατηγόρησε την Ελένη ότι άφησε τον άντρα της για τον Πάρη και με την αμαρτία της αυτή κατέστρεψε τόσο την Ελλάδα, όσο και την Τροία. Όμως, η Ελένη μετά το θάνατό της έγινε θεά. Γι’ αυτό και τη στιγμή που το έγραψε το άδικο αυτό ποίημα ο Στησίχορος τιμωρήθηκε: έμεινε τυφλός. Και το μετάνιωσε. Και έγραψε καινούριο ποίημα. Καινούργιο τραγούδι.

Σε αυτό ανασκεύασε τις κατηγορίες του, χρησιμοποιώντας τον αρχαίο μύθο, σύμφωνα με τον οποίο στην Τροία δεν πάτησε ποτέ η Ελένη, αλλά η σκιά της. Ενώ την ίδια τη φυγάδευσαν οι θεοί στην Αίγυπτο, όπου περίμενε το Μενέλαο να γυρίσει από τον πόλεμο και να φύγουνε μαζί για την πατρίδα. Και με το που το έγραψε το καινούριο αυτό τραγούδι ο Στησίχορος, ξαναβρήκε αμέσως την όρασή του.

Στην εκδοχή αυτή της Ελένης του Ευριπίδη για μία ηθοποιό, η Ελένη καταφτάνει στη σκηνή, μόνη και τυφλή σαν αρχαία ραψωδός, αλλά με άλλες, ελευσίνιες δυνάμεις να ξυπνάνε μέσα της ωθώντας την ν’ αφηγηθεί την ιστορία της. Την ιστορία μιας σκιάς.