Στην πραγματικότητα, μέσα από την έκθεση του σώματός του, η οποία αποτελεί προϊόν προσεκτικής και σχολαστικής παρατήρησης, επιχειρεί μια ανατομία της ίδιας της ψυχής του: η σχέση του με τη μητέρα του, η απουσία του πατέρα, η κακοποίησή του σε παιδική ηλικία, ο ένας και μοναδικός φίλος – όλα κάτω από το πρίσμα της συνεχούς ανάγκης για απομόνωση και ιδιωτικότητα.

Η σύνθεση αυτή των φωτογραφιών εν τέλει καταλύει την έννοια της μοναξιάς, καθώς αποτελεί τη γέφυρα επικοινωνίας του ήρωα με όλους τους followers του στο instagram, όπου τις κοινοποιεί.

Ζώντας μέσα σ’ αυτήν την καθημερινότητα, και δημιουργώντας μέσα από τις φωτογραφίες που κοινοποιεί τη δική του Δευτέρα Παρουσία, ως άλλος Μιχαήλ Άγγελος, περιμένει να του χαριστεί η ελευθερία του. Η ελευθερία θα έρθει. Όμως θα έρθει σε ανύποπτο χρόνο, ξαφνιάζοντάς τον. Χαρίζοντάς του, ωστόσο, το φως.