Μ Υ Ρ Τ Ο Σ

Παράσταση βασισμένη

στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Παύλου Μάτεσι

Ομάδα 4Frontal

Δώμα

14.10.2019 - 12.11.2019

 «…-Χρόνια το περιμέναμε, ακούστηκε από απέναντι. Η τιμωρία των αμαρτωλών είναι ημέρα εορτάσιμος. Επιτέλους, ο Θεός σας εκδικήθηκε...

-Λες; Εκδικήθηκε Σταύρο μου;

-Γιατί ρε Διονυσία; Αυτή δεν είναι η δουλειά του;…»

Το 1939, σε μια ελληνική κωμόπολη, ο Μύρτος, οκτώ χρονών, κοιμάται εκ γενετής. 
Απέναντί του, η ευυπόληπτη οικογένεια Γαβριήλ. Προύχοντες και φορείς της ανώτερης κοινωνικής τάξης. Φαινομενικά καθωσπρέπει αλλά ουσιαστικά «λοιμών καθέδρα», όπως τους αποκαλούν οι απέναντι που παρακολουθούν ηδονοβλεπτικά κάθε τους κίνηση. Μια κόρη ανάπηρη εκ γενετής, ονόματι Περσεφόνη, μια μάνα που θεωρεί ότι η ασχήμια είναι αμάρτημα και προσπαθεί να καλύψει ό,τι δεν είναι σύμφωνο με τις κοινωνικές επιταγές, ένας πατέρας επιρρεπής στη μοιχεία και τη βία, ένα νεαρό κορίτσι που γίνεται μήλον της έριδος ως φορέας της απόλυτης σεξουαλικότητας, ένας εικοσάχρονος που δεν τον αφήνουν να ενηλικιωθεί, ένα ζευγάρι υποτακτικών –βουβοί θεατές των εγκλημάτων των αφεντικών τους–, μια νεαρή υπηρέτρια που της σκοτώνουν το νόθο παιδί της, ένας ευνούχος υποτακτικός που παλεύει να καλύψει τις «βρωμιές» τους, πριν γίνουν εφιάλτης.

Ο Μύρτος ξυπνά σ’ ένα λογοτεχνικό σύμπαν που επαναπροσδιορίζει την έννοια της ενοχής, της κακίας και της αμαρτίας.

Η ομάδα 4Frontal, μετά τον Μουνή, την Οικογένεια Μπες-Βγες, την Σοφία Λασκαρίδου - μια αγάπη μεγάλη, επιστρέφει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, συνεχίζοντας την αναζήτηση της σκηνικής αναπαράστασης ενός λογοτεχνικού κειμένου.

Έγραψαν για την παράσταση:

Η πλήρης χρεοκοπία του θεσμού της οικογένειας και η αποθέωση του κυνισμού βρίσκεται στο δραματικό πυρήνα του έργου και η ομάδα 4Frontal καταφέρνει να φτάσει στο μεδούλι του, σε μια απέριττη παράσταση με ωραίο ρυθμό και κάποιες δυνατές ερμηνείες.
Μαρία Κρύου, Αθηνόραμα

...Συμπερασματικά, ο θεατροποιημένος αυτός «Μύρτος» είναι μια παράσταση που πετυχαίνει απόλυτα τον σκοπό της, καθώς εμπεριέχει το απόσταγμα της φιλοσοφίας του Παύλου Μάτεσι. Σε μια κοινωνία που, όπως ο ίδιος γράφει, «όλοι ευαγγελίζονται το Αγαθό μα είναι φορείς του μεγαλύτερου Κακού», ο θεατής διεισδύει μέσα στα «εν οίκω» μιας οικογένειας και σηκώνει το «χαλί» κάτω από το οποίο είναι κρυμμένες οι αμαρτίες της. Παράλληλα έρχεται αντιμέτωπος με την πιο αποτρόπαιη πλευρά των ηρώων και μ’ έναν αλλόκοτο τρόπο τους καταλαβαίνει και τους συμπαθεί. Γιατί όλοι τους σ’ έναν βαθμό είναι τελικά αθώοι...

Γεωργία Οικονόμου, tospirto.gr

...Οι εύστοχες, γλαφυρές ερμηνείες του θιάσου συνιστούν ίσως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της παράστασης, αποδίδοντας την πολυπλοκότητα των ηρώων του Μάτεσι και αναδεικνύοντας το αναπόφευκτο αδιέξοδο στο οποίο οι τελευταίοι οδηγούνται λόγω της διπλής τους υπόστασης ως θυμάτων και θυτών.

Λουίζα Αρκουμανέα, Lifo

...Ασυζητητί επομένως προτείνεται η επίσκεψη στο Δώμα του Νέου Κόσμου... Θα βρούμε μεταξύ άλλων εκεί τον «αληθινό» Μάτεσι. Ο «Μύρτος» του, ως γνωστόν, έχει μια υπόθεση μάλλον δυσάρεστη, γεμάτη κυνισμό και σήψη. Έλα όμως, που οδηγεί σε ένα έργο πρώτα, και μια παράσταση έπειτα, που αποδεικνύονται γεμάτα ζωή, κέφι και δημιουργική σκανταλιά! Σαν να μας λέει πως το να ζεις και να αφηγείσαι είναι από μόνο του η μόνη νίκη στον κυνισμό της μη-σκέψης και στη σήψη της γενικευμένης αφωνίας. Ο ζωντανός Μάτεσις είναι εδώ.

Γρηγόρης Ιωαννίδης, Εφημερίδα των συντακτών

...Έτσι η παράσταση αποκτάει καταιγιστικούς ρυθμούς, απρόσμενες αντιθέσεις και εναλλαγές, με τις σκηνές να εισβάλουν η μία μέσα στην άλλη, και να συνεπαίρνει το κοινό με ερμηνείες που μόνο απλοϊκές και υποτυπώδεις δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. ...Όλοι μαζί, σε ένα υπόδειγμα ομαδικής δουλειάς, αναπτύσσουν και κορυφώνουν την ιστορία με ένταση, οξυδέρκεια, ενέργεια και κίνηση και σωρεία υπαινιγμών. Το τέλος έρχεται συντριπτικό, τα κουκλόσπιτα ανοίγουν και όλοι, και εμείς μαζί μένουμε έκθετοι στη δυσωδία.

Κώστας Ζήσης, tetragwno.gr