Όσκαρ Αλεγρία Σουεσκούν, Ισπανία, 2023, 90'

Στην χώρα της ομίχλης, όλοι οι τόποι έχουν τη δική τους μουσική. Το zinzin είναι μια κοιλάδα με ελαφρύ άνεμο, το durrundurrun ένα απύθμενο χάσμα και το kurruzkarratz η κορυφή της αστραπής. Οι βοσκοί ανέκαθεν βάφτιζαν τον κόσμο με τα αυτιά τους και σήμερα έχει απομείνει μόνο ένας που κρατιέται μόνος σ' αυτά τα παλιά βουνά, κατοικώντας μέσα στην ίδια του τη σιωπή. Αυτή η ταινία ανακτά ένα ξεχασμένο μονοπάτι για να τον επισκεφθεί και έναν χαμένο τρόπο βαδίσματος, με τους συνεργούς του σκηνοθέτη να είναι μια παλιά φωτογραφική μηχανή που δεν καταγράφει πλέον ήχο και ένας νεαρός γάιδαρος ονόματι Πάολο. Ο στόχος είναι να φτάσουν σε έναν προορισμό πέρα από τον χρόνο. Ένας σκηνοθέτης αποφασίζει να επαναφέρει την εποχιακή μετακίνηση, ακολουθώντας την πορεία που χρησιμοποιούσαν οι βοσκοί της πόλης του για να φτάσουν στα βουνά, αλλά αδυνατεί να βρει κάποιον να του πει ακριβώς τη διαδρομή. Το σχέδιό του είναι επίσης να το βιντεοσκοπήσει με την παλιά φωτογραφική μηχανή Super 8 της οικογένειάς του όμως ανακαλύπτει ότι έπειτα από 41 χρόνια χωρίς να χρησιμοποιείται, πλέον δεν πιάνει ήχους. Το ξεχασμένο μονοπάτι και η βουβή κάμερα θα γίνουν, μαζί με τον Πάολο, οι πρωταγωνιστές ενός ταξιδιού γεμάτο αναμνήσεις, ερωτηματικά και σιγή. Ένα δείγμα ποιητικής, χειροποίητης εθνογραφίας που ξεδιπλώνεται σαν ένας ψίθυρος, ένα όνειρο που θυμίζει Δον Κιχώτη. Ό,τι άλλο μένει είναι σιωπή.

Oskar Alegria Suescun, Spain, 2023, 90'

In the country of fog, all places have their music. Zinzin is a valley of light wind, durrundurrun a bottomless chasm and kurruzkarratz the lightning peak. Shepherds always baptized their world with their ears, and today there is only one left holding out alone in these old mountains, inhabiting his own silence. This film recovers a forgotten path to visit him and a lost way of walking, with an old camera that no longer records sound and a young donkey named Paolo as the filmmaker’s accomplices to reach a destination beyond time. A filmmaker decides to recover the transhumance path that the shepherds in his town used to take to get to the mountains, but he cannot find anyone still alive to tell him the exact route. His idea is also to film it with his family’s old super-8 camera but he discovers that, after 41 years of disuse, it no longer picks up sound. The forgotten path and the mute camera will become, along with a donkey called Paolo, the protagonists of a journey full of memories, question marks and silence. A piece of poetic, handcrafted ethnography, unfolding like a whisper, a prayer, a Don-Quixotean reverie. The rest is silence.