Ποιητικές φωνές, σπαράγματα, σπουδαίων γυναικών της Αρχαιότητας, σκιές πια, άδεια ονόματα απ’ το παρελθόν που ανασύρονται, γιατί παραλίγο, παραλίγο και θα χάνονταν οριστικά στο νεφέλωμα του αόριστου - που είναι η Λησμονιά. Μπροστά μας, εδώ στην Ελευσίνα, στην πρώτη του ολοκληρωμένη του παρουσίαση, ένα αληθινό Μυστήριο: Μια γυναίκα, ψυχή του σημερινού, δανείζει την εξαίσια φωνή της - δηλαδή αναπνοή - σε αυτές τις σκιές, σε αυτά τα σπαράγματα της σιωπής,