Τέσσερις περφόρμερ-ηθοποιοί επιχειρούν μια πορεία αναζήτησης της Δημοκρατίας από το παρόν προς τα πίσω έως και τις απαρχές της στα χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου τον 5ο αιώνα π.Χ.

Η διαδρομή ακολουθεί τις παρυφές της επίσημης ιστορίας, τα γεγονότα παρατάσσονται συνειρμικά, χωρίς χρονική ακολουθία.

Οι αφηγήσεις εκκινούν από προσωπικά βιώματα, συμπλέκονται με ηχητικά ντοκουμέντα, σχολικά κείμενα, κατηχήσεις ινστρουκτόρων, παραγγέλματα, διαγγέλματα, επιταφίους, επαίνους, παραβολές και παραμύθια. Ο προσωπικός λόγος και ο συλλογικός διαχέονται ο ένας στον άλλο, καθώς κανένας από τους δύο δεν είναι ξεκάθαρος. Οι διαφορετικές ηλικίες και καταβολές των πρωταγωνιστών επιτείνουν τη σύγχυση και υπογραμμίζουν τη δυσκολία της επικοινωνίας πέρα από εκείνη «των σπλάχνων» (Ε. Στιούαρτ-Λα Μάμα).

-Είναι δική μας αυτή η Ιστορία που διηγούμαστε ή των Άλλων; Κι η Δημοκρατία, που χαιρετίζεται στις σελίδες της, πόσο μας αφορά και μας εκφράζει; 

-Συμφωνούμε αλλά είναι αδύνατον να προσδιοριστεί σε τι ακριβώς, οπότε μάλλον διαφωνούμε ή μήπως έχουμε χαθεί στη μετάφραση;

Η απεύθυνση της παράστασης Democracy σ’ ένα μεταμεσονύχτιο κοινό, με μειωμένες τις αντιστάσεις του στο τέλος ενός εικοσιτετράωρου στη μεγαλούπολη, επιδιώκει να φέρει στην επιφάνεια απαντήσεις που οι πιεστικοί ρυθμοί της καθημερινότητας αντιστρατεύονται και εμποδίζουν. 

Το αποτέλεσμα δεν μένει παρά να το μάθουμε στις εβδομαδιαίες συναντήσεις μας...

Μια συνεργασία του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης και του Θεάτρου Σταθμός