Σκηνοθετικό σημείωμα

Εγκλωβισμένοι σε μια πλατφόρμα θανάτου, ο Hamlet, το πολυπρόσωπο σκηνικό φάντασμα του σαιξπηρικού κόσμου, μετατρέπει σε Άμλετ έναν σημερινό άνθρωπο. Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα κινούν τα πρόσωπα του Hamlet και τα καθοδηγούν ως το θάνατο που έρχεται «πάνω στο άνθος των αμαρτιών τους». Ο θάνατος θα κυριαρχήσει, η ζωή θα συνεχίσει…

Ο Άμλετ θα ήθελε να «είναι» αλλά παλεύει με το «φαίνεσθαι».

Η παράσταση εμπεριέχει την ίδια την ανάγκη της ενασχόλησης με τον Άμλετ του Σαίξπηρ, την ίδια τη φύση της έμπνευσης των δημιουργών της. Είτε αποκαλύπτοντας πόσο οι αλήθειες και οι συνειδητοποιήσεις του έργου θα μπορούσαν να ακουμπάνε τις ιστορίες του καθενός μας, είτε με τη ρεαλιστική ψευδαίσθηση που δημιουργεί το ίδιο το θέατρο αφού άλλωστε ο ίδιος ο συγγραφέας το χρησιμοποιεί ως πίστα επίγνωσης κι αντίληψης του κόσμου.

Το «HAMLET & Άμλετ» είναι μια θεατρική συνάντηση δύο πλασμάτων, δύο κόσμων, πολλών ψυχών μέσα σ’ έναν αλλόκοτο περιβάλλον ζωντανών – νεκρών και νεκροζώντανων, με επιρροές από τον μπεκετικό κόσμο, την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων και τον υπαρξιακό εγκλεισμό του Σάρτρ.

«Να ‘ναι κανείς ή να μην είναι;» «Όλα θα πάνε καλά. Πρέπει να κάνουμε υπομονή…»  Ας σταθούμε μια στιγμή κι ας αναρωτηθούμε για τη ζωή μας, μαζί με τον Άμλετ, «τι ώρα είναι τώρα;»