Το έργο του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, “Μετά την πρόβα” τοποθετείται χρονικά ανάμεσα σε μια πρόβα που έχει τελειώσει και σε μια πρεμιέρα παράστασης, που δεν έχει ακόμη γίνει. Είναι ο μεταιχμιακός τόπος , όπου όλα μπορούν ακόμα να αιωρούνται, είναι η κατάσταση, όπου το φανταστικό “τείνει” να είναι αληθινό, αλλά ακόμη δεν είναι.
Οι τρεις ήρωες δέσμιοι της εικόνας τους από το παρελθόν δεν παλέυουν να την
αποτινάξουν αλλά εμμένουν και βυθίζονται σε αυτή μέχρι που ασφυκτιούν και
καταστρέφονται.
Ο Μπέργκμαν όπως ο Στριντμπεργκ και ο Ίψεν, βασίζει και παρουσιάζει ένα δράμα πάνω στην κληρονομικότητα. Πάνω σε αυτά που περνάνε από γενιά σε γενιά, από πατέρα σε παιδί και φτιάχνει χαρακτήρες σχεδόν αταβιστικούς. Κατειλημμένους από γεγονότα του παρελθόντος που δεν τους ανήκουν αλλά τους καθορίζουν απόλυτα. Ως αποτέλεσμα οι σχέσεις που δημιουργούνται έχουν αποκλειστικά το χαρακτήρα της εξάρτησης.

Η παράσταση βασίζεται στην απόπειρα των ηρώων να αλλάξουν και να αντισταθούν στην εικόνα τους μέσω των αντικατοπτρισμών. Οι ήρωες προπονούνται / προβάρουν την πολυπόθητη αλλαγή τους προς μια φωτεινή πορεία και κατεύθυνση. Αλλάζουν ρόλους και προσπαθούν να εκφραστούν ώστε να γιατρέψουν τις πληγές τους. Διαπραγματεύονται τον δοσμένο ρόλο. Έτσι ώστε να παίξουν κάτι πιο καθαρό και ολοκληρωμένο.

Υπόθεση έργου

Ο απαιτητικός σκηνοθέτης του θεάτρου, Χένρικ Βόγκλερ, μένει συχνά μετά την πρόβα για να σκεφτεί και να σχεδιάσει. Μια μέρα, η Άννα επιστρέφει, φαινομενικά ψάχνοντας για ένα βραχιόλι. Είναι η πρωταγωνίστρια στη νέα του παραγωγή του Ονειροδράματος του Στρίντμπεργκ. Μιλάει για το μίσος της για τη μητέρα της (τώρα νεκρή), μια αλκοολική ηθοποιό που ήταν το αστέρι και η ερωμένη του Βόγκλερ. Ο Βόγκλερ πέφτει σε μια ονειροπόληση, θυμάται τη μέρα που η μητέρα της Άννας, η Ράκελ, ήρθε μετά την πρόβα για να τον παρακαλέσει να έρθει στο διαμέρισμά της……..