Το έργο παντρεύει με τον απλούστερο τρόπο την αφήγηση της Ιλιαδας από έναν αφηγητή- ραψωδό -μια μεταφορική παρουσία του ίδιου του Ομήρου- με το σήμερα , για να καταλήξει σε μία ατελείωτη, εντυπωσιακή ονοματολογία όλων των πολέμων που έζησε ποτέ η ανθρωπότητα.
Τον συγκλονιστικό μονόλογο, συνοδεύει ένας μουσικός-ορχήστρα εν είδει «Μούσας» μεταμορφώνοντας με τη ζωντανή μουσική την αφήγηση σε ένα ζωντανό ποίημα.
Το έργο διαχειρίζεται με τον πιο σύγχρονο  τρόπο το μεγαλείο  της αρχετυπικής αφήγησης του Ομήρου, αποδεικνύοντας τη διαχρονικότητα του πολέμου και του πόνου που προξενεί ανά τους αιώνες.