Στη δύσκολη περσινή θεατρική περίοδο του lockdown, η παράσταση παρουσιάστηκε ζωντανά στο ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας μέσω livestreaming από την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία, ενώ τη φετινή θεατρική περίοδο θα παρουσιαστεί σε έξι Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα.
«Τα γεγονότα» είναι ένα πολιτικό έργο, που εξετάζει την άνοδο της ακροδεξιάς και της ξενοφοβίας μέσα από μια απόπειρα να προσεγγίσει το ίδιο το «τέρας». Στο έργο πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν τοπικές χορωδίες από όλη την Ελλάδα που συμμετέχουν επί σκηνής με μουσικά κομμάτια που έχουν διδαχθεί – χωρίς όμως να γνωρίζουν το περιεχόμενο του έργου. Για να επιτευχθεί αυτό σε κάθε παράσταση συμμετέχει μια νέα χορωδία.
Η Κλαίρη, μια δασκάλα που στον ελεύθερο χρόνο της διευθύνει μια τοπική ερασιτεχνική χορωδία αποτελούμενη από μετανάστες και άτομα από ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, πιστεύει πως υπάρχει μια εξήγηση για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο. Μια μέρα ένας νεαρός ντόπιος θα εισβάλει ένοπλος στην αίθουσα προβών της και θα ανοίξει πυρ. Η Κλαίρη θα είναι η μοναδική επιζήσασα και το μόνο πράγμα που θέλει να κάνει, είναι να καταλάβει το γιατί.
Εμπνευσμένο από τη μαζική σφαγή 69 ατόμων από τον Άντερς Μπρέιβικ το 2011 στη Νορβηγία, το έργο επιχειρεί να κατανοήσει το αδιανόητο της απώλειας και να εξερευνήσει τα όρια της συγγνώμης ενώπιον μιας θηριωδίας. Τη σκηνοθεσία και τη μετάφραση υπογράφει ο Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος, ενώ η μουσική επιμέλεια, η διδασκαλία των χορωδιών και η διασκευή της μουσικής και των στίχων είναι του Κωνσταντίνου Θωμαΐδη.
Η παράσταση είναι συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης, Ρούμελης, Κέρκυρας, Κοζάνης, Καλαμάτας, Αγρινίου, το Θεσσαλικό Θέατρο και τη Ferodo Bridges.
Ο σκηνοθέτης Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος σημειώνει:
«Είναι τεράστια πρόκληση να σκηνοθετείς και να προετοιμάζεις ένα πολιτικό έργο που κάθε χορωδία που συμμετέχει θα το ‘κατοικήσει’ και θα το διαμορφώσει διαφορετικά σε κάθε παράσταση. Με αυτόν τον τρόπο κάθε χορωδία, κάθε πόλη, δίνει ένα μοναδικό στίγμα σε μία ιστορία που ασχολείται με την ίδια ερώτηση: Μπορούμε να συνυπάρξουμε με το διαφορετικό ή μήπως υπάρχει ένα κομμάτι μας που πάντα θα επιλέγει το οικείο και θα λειτουργεί βάση του φόβου μας; Αυτό μας απασχόλησε και στην μαγνητοσκόπηση της παράστασης στην Εθνική Λυρική Σκηνή όπου έπρεπε να συνομιλήσουμε με το κοινό μας μέσα από κάμερες και εκεί σκηνοθέτησα μια εκδοχή που είχε νόημα κινηματογραφικά. Τώρα επιστρέφουμε με ασφάλεια στα θέατρα και σε ένα κοινό που μετά από την σκληρή χρονιά της πανδημίας αναζητεί ευκαιρίες να υπάρξει και πάλι μαζί, ως κοινή ανάσα, ως κοινωνία.»
Το έργο δημιουργήθηκε μετά από ανάθεση της Actors Touring Company και πρωτοπαρουσιάστηκε στο Traverse Theatre του Εδιμβούργου (Φεστιβάλ Fringe 2013) σε σκηνοθεσία Ράμιν Γκρέι. Έλαβε διθυραμβικές κριτικές και χαρακτηρίστηκε ως ένα σημαντικό, πρωτοπόρο έργο. Αμέσως μετά την πρεμιέρα του ακολούθησε διετής περιοδεία στη Μεγάλη Βρετανία, ενώ στη συνέχεια παρουσιάστηκε σε θέατρα ανά την Ευρώπη και στη Νέα Υόρκη.
Η παράσταση υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.