Ξ Α Φ Ν Ι Κ Α Π Ε Ρ Σ Ι Τ Ο Κ Α Λ Ο Κ Α Ι Ρ Ι

του Τενεσσή Ουίλλιαμς

GOO Theater Company

Κεντρική Σκηνή

Ο Γιώργος Παπαγεωργίου έρχεται σε επαφή με το εμβληματικό έργο του Tenesse Williams Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι, ίσως το ποιητικότερο έργο του συγγραφέα, με αυτοβιογραφικές αναφορές και ιδιαίτερα φορτισμένο «παρελθόν».

Ο θάνατος του ομοφυλόφιλου ποιητή Σεμπάστιαν, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, θα ωθήσει τη μητέρα του κα Βέναμπλ να έρθει σε σύγκρουση με την ξαδέρφη του, την Κάθρην, ώστε μέσω του γιατρού Κούκροβιτς να ζητήσει τη λοβοτομή της…

Καταξιωμένοι καθώς και νεότερης γενιάς ηθοποιοί και σταθεροί συνεργάτες του Γ. Παπαγεωργίου, θα προσπαθήσουν να «βυθίσουν» το θεατή στην προβληματική του συγγραφέα, που μέσω συμβολισμών και υπαινιγμών περνάει από τον κανιβαλισμό στο «ερωτικό τρίγωνο» που συνδέει τους τρεις πρωταγωνιστές του έργου (κα Βέναμπλ, Κάθρην, Σεμπάστιαν) και στον τρόπο που δύο γυναίκες μπορούν να αγαπήσουν τον ομοφυλόφιλο Σεμπάστιαν, έναν ποιητή που υποστήριζε ότι «η ζωή ενός ποιητή είναι το έργο του και το έργο του είναι η ζωή του».

Προτείνοντας ένα έντονο πεδίο νατουραλισμού (και όχι ρεαλισμού), ο συγγραφέας θέτει το ζήτημα του ακρωτηριασμού της μνήμης ως τρόπο καταστολής εν γένει του ζωοποιού στοιχείου, φέρνοντας στο μυαλό τους στίχους του Ράϊνερ Μαρία Ρίλκε, που μοιάζουν να μπορούν να περιγράψουν τον Σεμπάστιαν:

«Τα μύχια βάθη του αγαπούσε, το εσώτερο αγριοτόπι του, εκείνο το αρχέγονο δάσος μέσα του, που, στο βουβό γκρέμισμά του, η καρδιά του φωτεινά πράσινη στεκόταν. Αγαπούσε».