Lydia Lunch’s Big Sexy Noise
Λίγα σχήματα και λίγοι μουσικοί είναι τόσο αγαπημένοι στην Αθήνα (και τόσο ταυτισμένοι με την ψυχή του Gagarin) όσο η Lydia Lunch, o James Johnston και o Ian White, μέλη και οι δύο των σπουδαίων Gallon Drunk.
Η τραγουδίστρια που έχει περάσει από το new wave, το punk και τα blues αφήνοντας στο διάβα της εμβρόντητα κοινά, επανέρχεται με τους Big Sexy Noise για να διαλύσει επί σκηνής τα κλισέ που θέλουν το ροκενρόλ να είναι ανδρική υπόθεση και για να διδάξει τους νεότερους πώς συνδυάζονται, με άνεση και αβίαστα, το ροκ των 70s με την εκρηκτική παρουσία μιας ατρόμητης γυναίκας που έχει μετατρέψει το σκοτάδι μέσα της σε δαιμονική ενέργεια.
Mε αφετηρία τη Νέα Υόρκη και τις χρυσές, δημιουργικά, εποχές της, η Lydia Anne Koch πειραματίστηκε με τη μουσική, την ποίηση, τη συγγραφή και την υποκριτική, μη θέτοντας όρια στο πού μπορεί να κινηθεί εκφραστικά και ανταλλάσσοντας καλλιτεχνικές επιρροές με προσωπικότητες όπως οι Nick Cave, Kim Gordon, Willy DeVille, Alan Vega, Michael Gira, The Birthday Party και πολλοί άλλοι.
Αντιεμπορική από άποψη, προκλητική και ασυμβίβαστη, η Lydia απέκτησε το καλλιτεχνικό της επώνυμο επειδή έκλεβε φαγητό για να ταΐσει τους καλλιτέχνες φίλους της και αποτέλεσε μια από τις πιο επιδραστικές προσωπικότητες των 90s.
Με τον James Johnston στην κιθάρα, τα αλήτικα ντραμς του Ian White, το απαραίτητο βρώμικο σαξόφωνο του Terry Edwards και δύο κυκλοφορίες στο ενεργητικό τους, οι Big Sexy Noise είναι το σχήμα εκείνο που περίμεναν οι λάτρεις του ακατέργαστου θορυβώδους ήχου που συνοδεύεται από τραχιά φωνητικά και μια ωμή σεξουαλικότητα, από παλιά συνδυασμένη με το αρχετυπικό ροκενρόλ: οι Big Sexy Noise είναι οι τρεις βλοσυροί τύποι που δεν μπορείς να μη χορέψεις με τη μουσική τους, ακόμα και αν σου ακούγεται απειλητική, ακόμα και αν φοβάσαι ότι θα σε διαφθείρουν – σαν την live μπάντα ενός μεταμεσονύχτιου πάρτυ που ξέφυγε κάπως περισσότερο από το αναμενόμενο καταλήγοντας σε έναν αξέχαστο διασυρμό.
Omega Ray
Οι Omega Ray (Ω-Ray) είναι η νέα μπάντα του Γιώργου Καρανικόλα (The Last Drive, Blackmail, BLML, Drobs) – στο ντεμπούτο τους οι Omega Ray προτείνουν ένα τελείως δικό τους χαρμάνι που πατάει στην ψυχεδέλεια, τη folk και το kraut-rock για να υποστηρίξει τα τραγούδια του Καρανικόλα, γραμμένα με ελληνικό στίχο.
Οι Omega Ray είναι ένα γκρουπ που ξεκίνησε οργανικά, σαν μία jam-μπάντα, για να μετεξελιχθεί σε ένα σύγχρονο psych-rock όχημα υψηλών απαιτήσεων και εκλεκτικών συσχετισμών. Στον απόηχο των Amon Duul II, των πρώιμων Floyd και της Νεοϋορκέζικης σχολής των Velvets και των Television, ερωτοτροπούν με τη folk, τα spirituals και τα blues, δίνοντας ζωή σε ένα πολύ ιδιαίτερο ημίαιμο, προσιτό, άμεσο και άκρως ποιητικό, όπως το ίδιο το rock ‘n’ roll.