Αν η αλήθεια χανόταν… τι θα γινόταν στον κόσμο; Πώς θα ήταν ένας κόσμος που εκείνη δεν θα υπήρχε; Τελικά μέσω του ψέματος μπορούμε να την ανακαλύψουμε, να αναγνωρίσουμε την αξία της και να μάθουμε σπουδαία πράγματα για αυτήν; Αν ναι με ποιόν τρόπο;

Ένα αγόρι και ένα κορίτσι ανακαλύπτουν στο πατάρι του παππού τους ένα παλιό κουτί, το κοσμεί ένα περίεργο σύμβολο, που μοιάζει με τρίαινα χωρίς λόγχες. Η τρίαινα αυτή δεν είναι τίποτα περισσότερο από το γράμμα Ψ, σήμα κατατεθέν του Βασιλιά Ψεύτατωρ, του ανθρώπου που ανακάλυψε το Ψέμα. Εκείνος μοίρασε πριν πολλά πολλά χρόνια, 194 κουτιά σε όλο το κόσμο, όσες δηλαδή οι χώρες της γης, με σκοπό όταν ανοίξει το καθένα από αυτά, να μεταδοθεί το ψέμα στην κάθε χώρα μια για πάντα. Τα δύο παιδιά χωρίς να το γνωρίζουν έχουν στα χέρια τους το τελευταίο, που θα τους μεταφέρει στο κάστρο του Ψεύδους, όπου ο Βασιλιάς θα τους δώσει τις τελικές οδηγίες για το πώς θα μεταλαμπαδεύσουν το Ψέμα στη χώρα τους και κατά συνέπεια πια, σε όλο τον κόσμο. Εκεί συναντούν ένα Λιοντάρι και ένα Φυτό, σύμβολα των ζώων και της φύσης. Οι δυο τους, είναι στη δούλεψη του Ψεύτατωρ κάνοντας μικροδουλειές και επιδιορθώσεις στο Ψευτοκάστρο. Δεν τον συμπαθούν και συχνά νοσταλγούν το παρελθόν, όταν ζώα, φυτά και άνθρωποι ήταν ίσοι σε έναν κόσμο χωρίς Ψέμα. Τα δύο αδέρφια με τη βοήθειά τους, αλλά και τη βοήθεια των παιδιών που συμμετέχουν ενεργά στο έργο, παίζουν ένα παιχνίδι-δοκιμασία μαζί του, στο οποίο καταφέρνουν να καταστρέψουν τα σχέδιά του και να γλιτώσουν τον κόσμο μία για πάντα από το Ψέμα.. ή μήπως όχι?